معنی شاه بسه
- شاه بسه
- اکلیل الملک، گیاهی با برگ های بیضی شکل و گل های خوشه ای زرد که دم کردۀ آن در مداوای اسهال خونی، ورم معده و نزلۀ برونش ها نافع است
شاه افسر، گیاه قیصر، بسدک، ناخنک، شبدر زرد، یونجه زرد، بسک، بسه
واژههای مرتبط با شاه بسه
شاه بسه
- شاه بسه
- دوایی است که به عربی آن را اکلیل الملک خوانند. (برهان) (شمس اللغات) (از رشیدی) (از جهانگیری) (از آنندراج). بمعنی اسپرک و اکلیل الملک. (منتهی الارب). رجوع به شاه افسر و اکلیل الملک شود
شاه بچه
- شاه بچه
- پسر شاه. فرزند شاه. بچۀ شاه:
فکند آن تن شاه بچه بخاک
بچنگال کردش جگرگاه چاک
دل شاه بچه برآمد بجوش
سپاه انجمن کرد و بگشاد گوش.
فردوسی.
هر آنگه که دارد به بیداد دست
دل شاه بچه نباید شکست.
فردوسی.
، در تداول عامه بر کودک مؤدب و آرام نیز اطلاق کنند: این پسر شاه بچه است و چون فرزند شاهان ادب گرفته و پرهیخته و مؤدب است
شاه کاسه
- شاه کاسه
- کاسه کلان کاسه بزرگ
شاه بیل
- شاه بیل
- بیل بزرگ، پاروی بزرگ کشتی
شاه بیت
- شاه بیت
- بیتی که از همه ابیات غزل یا قصیده بهتر و فصیح تر باشد
شانه بسر
- شانه بسر
- هدهد
شاه بال
- شاه بال
- بزرگ ترین پر از بال های پرنده
شاه تره
- شاه تره
- گیاهی خودرو با گل هایش ریز خوشه ای قرمز رنگ که مصرف دارویی دارد
شَهتَرَج، شَیتَرَک، شَیطَرَه، سَرخیوس، هَلیانه، شاه تَرَج، خامِشه
شاه بیت
- شاه بیت
- بیتی که از همۀ ابیات غزل یا قصیده بهتر و فصیح تر باشد
