معنی زبانک
- زبانک
- زبان کوچک
در علم زیست شناسی برگه یا پولکی که در قاعدۀ برگ یا دم گل برخی از گیاهان وجود دارد
واژههای مرتبط با زبانک
زبانک
- زبانک
- اپیگلوت
زبانک
- زبانک
- زبان کوچک، برگه کوچک و برجسته ای که در محل التصاق برگ غلات در سطح فوقانی پهنک در انتهای فوقانی شکاف غلات مشاهده میشود، هر یک از فلسهای کوچکی که در پای دم گل گیاهان تیره غلات وجود دارد
زبانک
- زبانک
- زبانک در، زبانه ی در
آبانک
- آبانک
- آبان کوچک
زبانی
- زبانی
- جمع زبنی، گردنکشان نافرمانان، دوزخبانان
زبانه
- زبانه
- چیزی که مشابهت بزبان داشته باشد مانند زبانه آتش و زبانه تیغ
زبانا
- زبانا
- ساخته فارسی گویان زبانی به زبان
زبانی
- زبانی
- ویژگی مطلبی که با زبان گفته شود، شفاهی
زَبانیَه، مالک دوزخ، دوزخبان،برای مِثال پس بفرمود تا زبانی زشت / سوی دوزخ دواندش ز بهشت (نظامی۴ - ۷۲۲)
زبانه
- زبانه
- بیرون آمدگی زبان مانند هر چیزی مثلاً زبانۀ ترازو، زبانۀ قفل، زبانۀ ساعت،
پره، شعله مثلاً زبانۀ آتش (شعلۀ آتش)، زبانۀ شمع (شعلۀ شمع)
زبانه زدن: شعله کشیدن آتش
زبانه کشیدن: شعله کشیدن آتش، زبانه زدن
