معنی زبان گز
- زبان گز
- هر چیز تند و تیز یا بسیار شیرین که وقت خوردن زبان را می گزد
واژههای مرتبط با زبان گز
زبان گز
- زبان گز
- چیزی تیز و تند که وقت خوردن زبان را میگزد. (آنندراج). هرچیز که زبان را بگزد و تیز و تند و حاد و حریف. (ناظم الاطباء). چیزی که بواسطۀ تندی زبان را بگزد. (ناظم الاطباء). حازر، شیرترش زبان گز. (لغت نامۀ مقامات حریری). حامز، شیر ترش زبان گز. طَخف، شیرترش زبان گز. قارص، شیر زبان گز. خمر مُفَلفَل، شراب زبان گز. (منتهی الارب)
زبان گزی
- زبان گزی
- خاصیت زبان گز. تیزی. تندی. حَرافَت. حَمزَه. حَمازَت. رجوع بزبان گز شود
زبان زد
- زبان زد
- اصطلاح، آپشن
زبان رمز
- زبان رمز
- لتره
زبان بر
- زبان بر
- عطا بخشش (که به وسیله آن زبان طعن را قطع کند)، خاموش کردن مدعی به دلایلی که دیگر نتواند سخن گوید
زبان باز
- زبان باز
- کسی که با زبان چرب و نرم خود مقصود خود را حاصل میکند یا مردم را فریب میدهد، چاپلوس، متملق، چرب سخن
زبان ور
- زبان ور
- سخنور، سخنگو
زبان گاو
- زبان گاو
- نوعی از پیکان تیر بوده، شبیه زبان گاو،
برای مِثال در آن بیشه که بود از تیر و شمشیر / زبان گاو برده زهرۀ شیر گاوزبان(نظامی۲ - ۲۵۴)
زبان بر
- زبان بر
- برهان و دلیل قاطع که مدعی را خاموش سازد و دیگر چیزی نگوید، جوابی که زبان طرف را کوتاه کند و دیگر حرف نزند، ویژگی عطا و بخششی که زبان خصم یا مدعی و شاکی را ببندد و دیگر بدگویی و شکایت نکند
