در بدیع تکرار کلمۀ آخر بیت در اول بیت بعد مانند کلمۀ «نظام»، برای مثال قوام دولت و دین روزگار فضل و هنر / ز فضل وافر تو یافت زیب و فر و نظام ی نظام ملت و ملکی عجب نباشد اگر / به رونق است در این روزگار کلک و حسام
آنست که شاعر کلمه ای را در اول بیت آورد و در آخرهمان بیت آنرا تکرار کند مثال: عصا بر گرفتن نه معجز بود همی اژدها کرد باید عصا. (غضایری) توضیح این اصطلاح در کتاب الصناعتین ص 377 اساس الاقتباس ص 597 بهین صورت نقل شده ولی درالمعجم شمس قیس بصورت درالصدرالی العجز آمده
بازبردن آغاز به انجام. و در اصطلاح عروض آن است که کلمه ای که در آخر بیتی بیاید آنرا عیناً در آغاز بیت بعد تکرار کنند: قوام دولت و دین روزگار فضل و هنر ز فضل وافر تو یافت زیب و فر و نظام نظام ملت و ملکی عجب نباشد اگر به رونق است در این روزگار کلک و حسام. یا: ای رخ و زلفین تو در فتنه دام روزگار کرده ام در عشق تو دل را بکام روزگار روزگار از روز و شب باشد رخ و زلفین تو روزگاردیگرند، ای من غلام روزگار. (از بدیع و عروض و قافیه تألیف همایی و... ص 33). و رجوع به المعجم چ مدرس رضوی ص 252 و صناعات ادبی تألیف همایی ص 98 شود