آنکه طالع نکو دارد. آنکه فال نکو دارد. آنکه فالش خجسته است. آنکه طالعش مبارک است: گفت ای مرغ اگر خبرت خیر است خجسته فال باد. (قصص الانبیاء ص 32). چون سال نو ز صدر جهان شد خجسته فال فال جهان خجسته شوداز جمال صدر. سوزنی. نظام دین شه میرانیان که بر شاهان خجسته فال تر است از همای و از شهباز. سوزنی. در بزم تو می خجسته فال است یعنی ببهشت می حلال است. نظامی
صاحب طالع خجسته. آنکه طالعش فرخنده است. آنکه طالعش مبارک است. آنکه طالعش با میمنت است: کو پیک صبح تا گله های شب فراق با آن خجسته طالع فرخنده پی کنم. حافظ
فرخنده صفات. واجد صفات برگزیده. صاحب صفات نکو. نکوسیر. خوش صفت: ببهانۀ ملاقات برادر خجسته صفات... از والدۀ سفر حاصل کرد. (از حبیب السیر چ 1 ج 3 جزو 324)
