معنی گوشه و کنایه گوشه و کنایه کنایه از حرف گوشه دار، سخن آمیخته به طعن و طنز، گوشه کنایه تصویر گوشه و کنایه فرهنگ فارسی عمید
گوشه و کنار گوشه و کنار گوشه کنار. این طرف و آن طرف. اکناف. اطراف. رجوع به گوشه کنار شود لغت نامه دهخدا
گوشه کنایه گوشه کنایه کنایه از حرف گوشه دار، سخن آمیخته به طعن و طنز، گوشِه و کِنایِه فرهنگ فارسی عمید
گوشه کنایه گوشه کنایه کنایه. تعریض. حرفهای گوشه دار. سخنان طعن آمیز. - گوشه کنایه زدن، کنایه زدن. با اشاره گفتن. به طعن گفتن لغت نامه دهخدا