معنی فتدن
- فتدن
- افتادن، فتیدن، افتدن، اوفتادن، افتیدن، فتادن
از بالا به پایین افتادن، سقوط کردن، فرود آمدن
بی استفاده در جایی رها شدن، بستری یا زمین گیر شدن
وقوع حادثه ای به صورت ناگهانی در موقعیتی یا مسیری قرار گرفتن
سقط شدن جنین
واژههای مرتبط با فتدن
فتدن
- فتدن
- افتادن. فتادن. رجوع به افتادن شود
فتودن
- فتودن
- فتوا دادن
افتدن
- افتدن
- از بالا بپایین پرت شدن بزمین خوردن سقوط کردن، از پا در آمدن ساقط شدن سقط شدن
ستدن
- ستدن
- یا ستدن و دادن، داد و ستد معامله خرید و فروش کردن
ستدن
- ستدن
- گرفتن چیزی از دیگری، ستاندن
فتردن
- فتردن
- دریدن، پاره کردن، شکافتن،
برای مِثال خود برآورد و باز ویران کرد / خود ترازید و باز خود بفترد ، پراکنده کردن(خسروی - لغت نامه - فتردن)
فتون
- فتون
- در فتنه انداختن، در فتنه افتادن، مفتون شدن
افتدن
- افتدن
- افتادن، فُتیدَن، اُفتیدَن، اوفتادَن، فُتِدَن، فُتادَن
از بالا به پایین افتادن، سقوط کردن، فرود آمدن
بی استفاده در جایی رها شدن، بستری یا زمین گیر شدن
وقوع حادثه ای به صورت ناگهانی در موقعیتی یا مسیری قرار گرفتن
سقط شدن جنین
فتیدن
- فتیدن
- افتادن، فُتِدَن، فُتادَن، اُفتَدَن، اوفتادَن، اُفتیدَن
از بالا به پایین افتادن، سقوط کردن، فرود آمدن
بی استفاده در جایی رها شدن، بستری یا زمین گیر شدن
وقوع حادثه ای به صورت ناگهانی در موقعیتی یا مسیری قرار گرفتن
سقط شدن جنین
