معنی ذوابه
- ذوابه
- ناصیه، موی بالای پیشانی، موی پیش سر، بلند و بالا از هر چیز
واژههای مرتبط با ذوابه
ذوابه
- ذوابه
- پیشانی، رستنگاه موی، گیسو، دستگیره شمشیر، گیس از چهره های سپهری، بالا -7 بالا نشینی
ذوابه
- ذوابه
- ناصیه یا منبت موی بر ناصیه. پیشانی یا رستنگاه موی بر پیشانی، موی بالای پیشانی اسب، گیسو. (دهار). یک لاغ گیسو. گیسوی بافته شده. ضفیره. عقیصه، علاقۀ دستۀ شمشیر. منگوله. ریشه، علاقۀ شمشیر، پارۀ پوست آویزان از مؤخر پالان و کفش و جز آن، شریف و اعلای هر چیزی: یقال ذوابهالعزّ و الشرف. و یقال هؤلاء ذوابه قومهم،ای اشرافهم، ارجمندی. (منتهی الارب).
- ذوابهالنعل، گیسوی کفش.
- ذو ذوابه، ستارۀ دنباله دار. ج، ذوائب
اذوابه
- اذوابه
- سرشیر
ذنابه
- ذنابه
- پایان هر چیز، دنبایه چیزی، جای منتهای سیل وادی، خلاصه. پیرو دنباله رو خویشی، جویبار آبراهه
ذبابه
- ذبابه
- مونث ذباب واحد ذباب یک مگس یک کلیز، مگسک از چهره های سپهری، باز مانده
ذؤابه
- ذؤابه
- پیشانی، محل روییدن موی بر پیشانی، شریف و اعلای هر چیز، ارجمندی
جوابه
- جوابه
- پاسخک گوشه ای در سه گاه زبانزد خنیا گوشه ای در سه گاه
توابه
- توابه
- رسوائی و عار و حیاء
ذنابه
- ذنابه
- پیرو، دنباله، دنبالۀ چیزی، پایان چیزی، جایی از وادی که مسیل به آن منتهی شود
