معنی آتش پاره
- آتش پاره
- شراره، ریزۀ آتش که از زغال یا هیزم که در حال سوختن است جدا شود و به هوا بجهد، جذوه، آییژ، ابیز، ضرمه، ایژک، آلاوه، لخشه، لخچه، اخگر، سینجر، خدره، جرقّه، جمر، جمره، بلک، ژابیژ
کنایه از زرنگ، چابک
کنایه از موذی، کودک شریر
واژههای مرتبط با آتش پاره
آتش پاره
- آتش پاره
- پاره آتش، اخگر، کنایه از کودک شریر
آتش باره
- آتش باره
- چخماق. (فرهنگ نعمهاﷲ)
آتشپاره
- آتشپاره
- پاره آتش اخگر، کرم شب تاب، زرنگ چابک داهی، موذی شریر
آتش پارسی
- آتش پارسی
- تبخاله نار پارسی، مرضی است که در آن دانه های سرخی بسیار سوزان و با درد شدید ظاهر شود و در آغاز با چرک و زرداب همراه است جمره نارفارسی
آتشخواره
- آتشخواره
- خورنده آتش فرو برنده آتش به حلق، حرام خوار رشوه خوار، شتر مرغ (چه او را خورنده آتش دانند) ظلیم نعامه، سمندر قفس
پیش پاره
- پیش پاره
- نوعی حلوا که از آرد و روغن و شیره درست کنند
آتش خانه
- آتش خانه
- کوره، جای روشن کردن آتش، آن قسمت از ماشین یا کارخانه که مواد سوختنی در آن ریخته می شود و آتش می گیرد، آتشکده، اسلحه خانه
آتش پارسی
- آتش پارسی
- در پزشکی تبخال،
برای مِثال دید مرا گرفته لب آتش پارسی ز تب / نطق من آب تازیان برده به نکتۀ دری ، در پزشکی جوش های زرد رنگ که در پوست صورت بروز می کند، آتشی که پارسیان در آتشکده می ا فروختند(خاقانی - ۴۲۲)
آتش گیره
- آتش گیره
- هر چیزی که با آن آتش روشن کنند، حَطَب، آتَش بَرگ، پُدِه، پُد، پَرهازِه، پیفِه، شَیاع، هود، پوک، فُروزینِه، آتَش اَفروز، آفروزه، مَرخ، وَقید، وَقود
