جبرئیل، در اسلام و دیگر ادیان سامی یکی از فرشتگان مقرب الهی که که وحی را بر پیغمبران نازل می کرد، روح الامین، روح القدس، روح اعظم، حامل وحی، ناموس اکبر، سروش
احمدقلیخان. در زمان عالمگیر پادشاه هند در زمرۀ ملازمان شاهی درآمد و در زمان محمدشاه به امارت رسید و در حملۀ نادرشاه بهند کشته شد. شاعر بود و دیوان وی دوهزار بیت شعر داشت. از اوست: در کوی عشق یار قراری گرفته ایم از خویش رفته ایم و کناری گرفته ایم. (از تذکرۀ صبح گلشن چ هند ص 40 و 41) میرمحمد امین بزاز، فرزند میرابوالفتح بزاز. شاعر قرن یازدهم هجری بود. ازوست: من نمی دانم درین صحرا شکارانداز کیست نقش پای هر غزالی صید درخون خفته ایست. (از تذکرۀ نصرآبادی ص 115) (از الذریعه قسم 1 از جزء 9 ص 105) (از فرهنگ سخنوران)
امین بن یوسف بن ابراهیم بن الطفان الخوری، بسال 1885 میلادی زاده شد و بسال 1919 درگذشت، طبیب و کاتب و ادیب بود، در لبنان پا بدنیا گذاشت و در مدارس سوریه علم آموخت و بعد بقصر العینی مصر رفت و در آن دانش پزشکی خواند و طبیب بیمارستانهای سودان شد، پس از گذشت مدتی باز بمصر آمد و در المنصوره سکونت گزید و از پزشکی روزگار می گذراند، سپس از منصوره به بکالین آمد و در آنجا درگذشت، او راست: 1- ریحان النفوس فی انتخاب العروس، 2- فلسفه الاشیاء، 3- الوقایه، (از اعلام زرکلی ج 1 ص 300)، و رجوع به معجم المطبوعات شود
