معنی سواد اعظم

سواد اعظم

شهر بزرگ، پایتخت، شهری که مرکز سیاسی یک کشور و محل اقامت پادشاه یا رئیس جمهوری و هیئت دولت باشد، دارالسلطنه، عاصمه، تختگاه، دارالملک، دارالخلافه