معنی پهانه

پهانه: گوه، تکۀ چوب یا آهن که هنگام ترکاندن و شکافتن چوب یا تخته لای آن می گذارند، گاز، فانه، پانه، فهانه، بغاز، پغاز، براز

پهانه: چوبکی باشد که درودگران در شکاف چوبیکه بارّه می شکافند فروبرند و کفشگران مابین کفش و قالب نهند و گاهی در زیر در گذارند تا بسته و گشوده گردد. (برهان). پانه. فانه. فهانه. رجوع به پانه شود

لغت نامه دهخدا

فرهنگ واژه فارسی سره

فرهنگ واژه فارسی سره

فرهنگ نامهای ایرانی

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ لغت هوشیار

پهنانه: بوزینه کپیمیمون (بواسطه آنکه رویش پهن است) : خنبک زند چو بوزنه چنبک زند چو خرس این بوزنینه ریشک پهنانه منظرک. (خاقانی)، کلیچه روغنینان میده که با روغن پزند

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ لغت هوشیار

واژه‌های مرتبط با پهانه