غم گسار در فرهنگ فارسی عمید به چه معنا است؟

غم گسار در فرهنگ فارسی عمید: یار و دوست که همدم و هم راز باشد و غم شخص را از بین ببرد، غم خوار، همه روز اگر غم خوری غم مدار / چو شب غم گسارت بُوَد در کنار (سعدی۱ - ۱۶۳)، آنچه غم و غصه را بزداید، آنچه اندوه ببرد، غم زدا، مطرب یاران بگوی این غزل دلپذیر / ساقی مجلس بیار آن قدح غم گسار (سعدی۲ - ۴۸۴)

ابجد غم گسار چقدر است؟

معادل ابجد غم گسار: 1321

منبع معنی غم گسار چیست؟

منبع: فرهنگ فارسی عمید

معنی غم گسار

غم گسار: یار و دوست که همدم و هم راز باشد و غم شخص را از بین ببرد، غم خوار، برای مثال همه روز اگر غم خوری غم مدار / چو شب غم گسارت بود در کنار (سعدی۱ - ۱۶۳)، آنچه غم و غصه را بزداید، آنچه اندوه ببرد، غم زدا، برای مثال مطرب یاران بگوی این غزل دلپذیر / ساقی مجلس بیار آن قدح غم گسار (سعدی۲ - ۴۸۴)

فرهنگ فارسی عمید

غم گسار

غم گسار: آن چه که غم را ببرد، دوست، یار، همدم، غمخوار

فرهنگ فارسی معین

غم گساری

غم گساری: دوستی، همدمی، غم خواری، غم زدایی، برای مِثال در جهان هیچ سینه بی غم نیست / غم گساری ز کیمیا کم نیست (خاقانی - ۵۷۰)

فرهنگ فارسی عمید

غم گساری

غم گساری: غمخواری، دلسوزی، مهربانی

فرهنگ فارسی معین

غمگسار

غمگسار: اندوه گسار فرمزدای، دوست یکرنگ، می ناب آنچه که غم را ببرد غمزدای، دوست رفیق، محبوب معشوق، روز هشتم از ماه ملکی، اثر صفت جمالی که عموم و شمول دارد. یا باده غمگسار. شرابی که اندوه بزداید

فرهنگ لغت هوشیار