معنی خاک آلود
- خاک آلود
- کسی یا چیزی که گرد و غبار بر آن نشسته باشد، اغشته به خاک
واژههای مرتبط با خاک آلود
خاک آلود
- خاک آلود
- کنایه از خاک پوش، (آنندراج)، مُعَفَّر، (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (المنجد)، مُغَبَّر، (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (تاج العروس) (المنجد)، اغبر، (منتهی الارب) (اقرب الموارد) :
روی خاک آلود من چون کاه بر دیوار حبس
از رخم کهگل کند اشک زمین اندای من،
خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 327)،
خود ندانست کآن چه واقعه بود
سوبسو می دوید خاک آلود،
نظامی،
درویش صالح شاهد خاک آلود،
سعدی (گلستان)،
آتش چشم تو برد آب من خاک آلود،
سعدی (خواتیم)
خاک آلود
- خاک آلود
- غبارآلود، گردآلود، مغبر، خاکی، خاکسار
ناک آلود
- ناک آلود
- بینی گِرِفتِه، زَنَندِه
خاک آلوده
- خاک آلوده
- آغشته شدۀ بخاک. خاک نشسته. خاک گرفته. غبارآلود. مُرَیَّغ. (منتهی الارب) : واز سر تا پای خاک آلوده. (مجمل التواریخ و القصص)
خاک آلودن
- خاک آلودن
- آغشتن بخاک، در خاک خفتن:
گر ز خاک آلودنت آسوده میگردند خلق
تن بخاک تیره ده آسایش دلها طلب.
صائب تبریزی
اخم آلود
- اخم آلود
- چهره ای که اخم و چین و آژنگ بر آنست آلوده به اخم و در هم کشیدگی
باد آلود
- باد آلود
- متورم ورم کرده باد کرده پف کرده: چشمهای باد آلو
چرک آلود
- چرک آلود
- چرکین کثیف: (لباس چرک آلودی بتن داشت)
خشم آلود
- خشم آلود
- غضبناک
