معنی من لدن
- من لدن
- از نزد، از جانب، کنایه از از جانب خدا، دارای جنبۀ الوهی
واژههای مرتبط با من لدن
من لدن
- من لدن
- از نزد از جانب
من لدن
- من لدن
- از نزد. از جانب و در شواهد زیر مقصود خداست، مخفف من لدن حکیم علیم، یا من لدن حکیم خبیر، چنانکه در سورۀ نمل آیۀ 6 و سورۀ هود آیۀ 1 آمده است:
پس دهان دل ببند و مهر کن
پر کنش از باد کبر من لدن.
مولوی.
کسب کن سعیی نما و جهد کن
تا بدانی سر علم من لدن.
مولوی.
باز آمد کای محمد عفو کن
ای ترا الطاف علم من لدن.
مولوی
تن زدن
- تن زدن
- خاموش بودن و خاموش شدن
منگیدن
- منگیدن
- آهسته حرف زدن، زیر لب سخن گفتن
تن زدن
- تن زدن
- کنایه از خودداری کردن، شانه خالی کردن، زیر بار نرفتن، به روی خود نیاوردن
صبر و شکیب و خاموشی گزیدن،برای مِثال چو گردن کشد خصم گردن زنم / چو در دشمنی تن زند تن زنم (نظامی۵ - ۸۶۸) ، بر دل و دستت همه خاری بزن / تن مزن و دست به کاری بزن(نظامی۱ - ۵۱) ، تن زن ای ناصح پرگو که دل بازیگوش / جز به هنگامۀ طفلانه نگیرد آرام(صائب - ۱۰۸۰)
مچ زدن
- مچ زدن
- در وقت وزن کردن با مچ یک طرف ترازو را بنفع خود سنگین کردن
مک زدن
- مک زدن
- مکیدن
منم زدن
- منم زدن
- از
منگیدن
- منگیدن
- آهسته و زیر لب سخن گفتن لندیدن: (این بمنگیدند در زیر زبان آن اسیران با هم اندر بحث آن. {} تا موکل نشنود بر ما جهد خود سخن در گوش آن سلطان برد) (مثنوی. نیک. 259: 3)
