خواستۀ دل، آرزو، خواست، مقصود، اراده، برای مثال بدو گفت خسرو که نام تو چیست / کجا رفت خواهی و کام تو چیست (فردوسی۲ - ۵/۲۶۴۰) لذت، خوشی، تنعم، قدرت، توانایی، برای مثال وزاوی است پیروزی و هم شکست / به نیک و به بد زو بود کام و دست (فردوسی۲ - ۲/۸۵۱) کنایه از معشوق، محبوب، هوای نفسانی، کنایه از هم آغوشی دهان، برای مثال زبان در «کام» کام از نام او یافت / نم از سرچشمۀ انعام او یافت (جامی 5 - ۱۹) سقف دهان، قسمت درونی فک اعلیٰ، سقّ کنایه از پک غاسول، درختچه ای خاردار از خانوادۀ سنجد، با برگ های باریک، دراز و نوک تیز و گل های سبز، میوۀ این گیاه زرد، ترش مزه، خوراکی و ضد اسکوربوت و ضد کرم است، غاسول رومی، کاآم، کهام، شوک القصّار کام جستن: در طلب آرزو برآمدن، در تحصیل کام و مراد کوشیدن کام راندن: کنایه از به عیش و عشرت زندگی کردن، خوش گذراندن کام گرفتن: کنایه از به وصال کسی رسیدن و با او هم آغوشی کردن کام کشیدن: به مراد و مقصود و آرزوی خود رسیدن، کامیاب شدن کام و کر: مراد، مقصود، آرزو، کام و گر، برای مثال کار بی علم کام وکر ندهد / تخم بی مغز بس ثمر ندهد (سنائی۱ - ۳۲۱ حاشیه) کام و گر: مراد، مقصود، آرزو، برای مثال دهر کو خوان زندگانی ساخت / خورد هر چاشنی که کام و گر است (خاقانی - ۶۷) خواستۀ دل، آرزو، خواست، مقصود، اراده، برای مِثال بدو گفت خسرو که نام تو چیست / کجا رفت خواهی و کام تو چیست (فردوسی۲ - ۵/۲۶۴۰) لذت، خوشی، تنعم، قدرت، توانایی، برای مِثال وزاوی است پیروزی و هم شکست / به نیک و به بد زو بُوَد کام و دست (فردوسی۲ - ۲/۸۵۱) کنایه از معشوق، محبوب، هوای نفسانی، کنایه از هم آغوشی دهان، برای مِثال زبان در «کام» کام از نام او یافت / نم از سرچشمۀ انعام او یافت (جامی 5 - ۱۹) سَقفِ دَهان، قسمت درونی فک اعلیٰ، سَقّ کنایه از پُک غاسول، درختچه ای خاردار از خانوادۀ سنجد، با برگ های باریک، دراز و نوک تیز و گل های سبز، میوۀ این گیاه زرد، ترش مزه، خوراکی و ضدِ اسکوربوت و ضدِ کرم است، غاسول رومی، کاآم، کَهام، شَوْکَ الْقَصّار کام جستن: در طلب آرزو برآمدن، در تحصیل کام و مراد کوشیدن کام راندن: کنایه از به عیش و عشرت زندگی کردن، خوش گذراندن کام گرفتن: کنایه از به وصال کسی رسیدن و با او هم آغوشی کردن کام کشیدن: به مراد و مقصود و آرزوی خود رسیدن، کامیاب شدن کام و کر: مراد، مقصود، آرزو، کام و گر، برای مِثال کار بی علم کام وکر ندهد / تخم بی مغز بس ثمر ندهد (سنائی۱ - ۳۲۱ حاشیه) کام و گر: مراد، مقصود، آرزو، برای مِثال دهر کو خوان زندگانی ساخت / خورد هر چاشنی که کام و گر است (خاقانی - ۶۷)
