عین ها، ذات ها و نفس ها، ذات هر چیز، چشم ها، چشمه ها، چیزهای آماده و حاضر، بزرگ ها و مهتران قوم، مردان بزرگ و شریف، جمع واژۀ عین عیون اعمال: شغل های بزرگ، کارهای بزرگ
جَمعِ واژۀ عَین. رجوع به عَین شود. چشم ها. دیده ها: خاک راهی که بر او میگذری ساکن باش که عیونست و جفونست و خدود است و قدود. سعدی. ، چشمه های آب: که فلانجا حوض آبست و عیون تا دراندازد به حوضت سرنگون. مولوی. - عیون حسین بن زید، چشمه ای است. (منتهی الارب). ، بزرگان. مهم ها: نه درصدد عیون اعمالم نه از عدد وجوه اعیانم. مسعودسعد. عیون کتب نامحصور در آن منضد گردانیده. (ترجمه محاسن اصفهان ص 63) ، لؤلؤ مدحرج و غلطان، و مفرد ندارد و نمیتوان ’عین’ گفت. (از الجماهر بیرونی ص 125). نوعی از مروارید است که شاهوار گویند. (جواهرنامه). مروارید مدحرج که آن را خوشاب و نجم گویند. (یادداشت مرحوم دهخدا)
