معنی سیاه توسه
- سیاه توسه
- زغال اخته، درختچه ای با برگ های بیضی و گل های کوچک با میوه ای سرخ رنگ و به شکل سنجد که مصرف خوراکی و دارویی دارد، اخته زغال، حبّ الشوم
واژههای مرتبط با سیاه توسه
سیاه پوست
- سیاه پوست
- آن که رنگ پوست بدنش سیاه باشد مقابل سفید پوست
سیاه پوست
- سیاه پوست
- کسی که پوست بدنش سیاه باشد، آنکه از نژاد سیاه باشد
سیاه پوست
- سیاه پوست
- هر یک از افراد یکی از چهار گروه بزرگ نژادهای انسانی، بومی قاره آفریقا که پوستی تیره، موهای مجعد و لب های کلفت برآمده دارند
سیاه کاسه
- سیاه کاسه
- بخیل، خسیس، فرومایه،
برای مِثال چرخ سیاه کاسه خوان ساخت شبروان را / نان سپید او مه و نان ریزه هاش اختر (خاقانی - ۱۸۶)
سیاه تخمه
- سیاه تخمه
- سیاه دانِه، گیاهی خودرو با برگ های بنفش و دانه های ریز سیاه که مصرف دارویی و خوراکی دارد، سُنیز، سُنِز، غَرمِج، بوغَنج، سیسارون، شونیز، کِرَنج، کَبودان
سیاه کاسه
- سیاه کاسه
- بخیل. ممسک. رذل. بدبخت. (برهان). کنایه از ممسک و بخیل. (آنندراج) :
در جنب کفت سیاه کاسه
حاشا فلک کبودجامه.
انوری.
وز دهر سیاه کاسه در کاسم
صدساله غم است شرب یک روزه.
خاقانی.
بگذار تا بخط و کفت اقتدا کنند
شام سیاه کاسه و صبح سپیدپی.
شمس الدین طبسی.
رجوع به سیه کاسه شود
سیاه تخمه
- سیاه تخمه
- سیاه دانه. شونیز. (یادداشت بخط مؤلف). شی نیز. شونوز. حبه السوداء
سیاه پوست
- سیاه پوست
- آنکه رنگ پوست بدنش سیاه باشد، مقابل سفیدپوست، (فرهنگ فارسی معین) : و رنگ سیاه پوستان و هرچه ایشان رابدین صفت آفریده است ... (مجمل التواریخ و القصص)
سیاه بویه
- سیاه بویه
- سیاه دانه و شونیز. (ناظم الاطباء)