معنی بواده
- بواده
- باده ها، در تصوف آنچه به طور ناگهانی از عالم غیب به قلب سالک وارد می شود، خواه موجب نشاط و سرور شود، خواه سبب غم و اندوه، جمع واژۀ باده و بادهه
واژههای مرتبط با بواده
بواده
- بواده
- آنچه از عالم غیب بر دل آدمی بطور ناگهانی رسد و موجب بستگی یا گرفتگی دل شود. (کشاف اصطلاحات الفنون). ما یفجاء القلب من الغیب علی سبیل الوهله اما موجب فرح او ترح. (تعریفات جرجانی) (از اصطلاحات الصوفیه). آنچه بطور ناگهانی از غیب به قلب برسد خواه موجب فرح باشد و خواه سبب اندوه بواده گویند. (فرهنگ مصطلحات العرفاء سجادی ص 91)
لواده
- لواده
- از شخصیتهای شاهنامه، نام جد گروهی از سپاهیان کیخسرو پادشاه کیانی
بونده
- بونده
- کامل
بلاده
- بلاده
- کند هوشی تیماو دیر یابی بدکار، فاسق نابکار، فاحشه روسپی، مفسد مفتن، گمراه. تبهکار، فاسق، نابکار
بیاده
- بیاده
- پارسی تازی گشته پیاده پیاتک سرباز پیاده
بواهد
- بواهد
- بلاها و سختیها
بوادی
- بوادی
- بیابانها و صحراها
بوادر
- بوادر
- جمع بادره، تیزی ها تندی ها، جوانه ها جمع بادره تیزیها حدتها
براده
- براده
- خرده های آهن
