معنی بدروشی

بدروشی: بدرفتاری، بدخویی کردن با مردم، بدکاری، بدکرداری، بدروشی

تصویری از بدروشی — تصویر بدروشی

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مرتبط با بدروشی

بدروشی

بدروشی: بدرفتاری. بدعملی. مقابل نیک روشی. (فرهنگ فارسی معین) ، اسب گشن تند و سرکش. اسب شریری که رام نباشد. (ناظم الاطباء). اسب سرکش و نارام. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

بد روشی

بد روشی: بد رفتاری بد عملی مقابل نیک روشی

بد روشی

فرهنگ لغت هوشیار

بدروشن

بدروشن: بدرفتار. (یادداشت مؤلف) :
شفیعباش بر شه مرا بدین زلت
چو مصطفی بر دادار بدروشنان را.
دقیقی (از یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

بدروزی

بدروزی: آنکه روزی او به دشواری رسد. بدرزق. (فرهنگ فارسی معین) ، بدگو. (برهان قاطع) (انجمن آرا) (ناظم الاطباء) (فرهنگ سروری). و رجوع به سگال شود

لغت نامه دهخدا

بدروزی

بدروزی: بدبختی. تیره بختی. بدروزگاری:
همان بند بلا بر هم شکستم
وز آن زندان بدروزی بجستم.
(ویس و رامین).
بدان زاری و بدروزی همی گشت
چو ماهی چند بر رفتنش بگذشت.
(ویس و رامین).
به بدروزی و تنهایی بمیرد
پس آنگه دشمنش جایش بگیرد.
(ویس و رامین).
علم کز بهر حشمت آموزی
حاصلش رنج دان و بدروزی.
سنایی

لغت نامه دهخدا

بطروشی

بطروشی: منسوب به بطروش که شهری است در اندلس. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

بطروشی

بطروشی: منسوب به بطروش از نواحی دانیۀ اندلس. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

بیروشی

بیروشی: بی رَوِشْنی. وی روشنی. بیراهی. بی ادبی. بیرسمی. خلاف ادب

لغت نامه دهخدا

بدروش

بدروش: بد رفتار

بدروش

فرهنگ لغت هوشیار