شهتره. شاهتره. لغتی است در شاهترج. نبات نافع ورقه و بزره للجرب والحکه. معرب شاهتره و معناه سلطان البقول. (از اقرب الموارد). و رجوع به شاهترج و شاهتره و شهتره شود
پارسی تازی گشته شاهتره از گیاهان گیاهی است از تیره کوکناریان که علفی و یکساله است برخی گونه ها نیز دو ساله اند ارتفاعش بین 20 تا 80 سانتیمتر میرسد و غالبا در باغ ها و مزارع و کشت زارها به طور فراوان میروید. ریشه اش سفید و ساقه بی کرک و رگها متناوب و دارای بریدگی ها بسیار می باشد، گلهایش کوچک و سفید مایل به قرمز و دارای لکه های ارغوانی است. قسمت مورد استفاده این گیاه شاخه های گلدار آن است که به حالت تازه یا خشک مصرف میشوند
معرب شاه تره. شهترج. گیاهی است که برگ و دانۀ آن جهت خارش و جرب سودمند باشد و معنی آن سلطان البقول است. (از اقرب الموارد). شاه تره. برگ و دانۀ آن جرب و حکه و تبهای کهنه را نافع است. (منتهی الارب) (از دزی ج 1 ص 717) (از آنندراج). اصطفان. سقسما. جنجیدیون. ملک البقول، کزبره الحمار (الحمام) قافنوس. کبعد یا کبعیدیون. شاتراج. بقلهالملک. سلطان البقول قیاسوسی. دخانی: شاهترج. معروف است طعمش تلخ بود. (نزهه القلوب). و رجوع به مخزن الادویه. تذکرۀضریر انطاکی ترجمه ابن بیطار به فرانسه و تحفۀ حکیم مؤمن و مخزن الادویه و نیز رجوع به شاهتره شود
