معنی شکسته بال
- شکسته بال
- پرنده ای که بالش شکسته باشد، کنایه از ضعیف، ناتوان، کنایه از ملول، آزرده
واژههای مرتبط با شکسته بال
شکسته بال
- شکسته بال
- کنایه از ضعیف و ناتوان
شکسته بال
- شکسته بال
- مرغی که بال وی شکسته باشد. (ناظم الاطباء). شکسته بازو. شکسته پر:
کآن مرغ شکسته بال چونست
کارش چه رسید و حال چونست.
نظامی.
شکسته بال تر از من میان مرغان نیست
دلم خوش است که نامم کبوتر حرم است.
حالتی.
شکسته بالم و صیاد هم پرم بسته
شکسته بستۀ من خوش نموده در نظرش.
کلیم (از آنندراج).
رجوع به شکسته بازو و شکسته پر شود، پریشان خاطر و ملول و با ملالت. (ناظم الاطباء). کنایه ازفروتن و ناتوان و شکست خورده. (یادداشت مؤلف). رنج دیده. سختی دیده. که به رنج و سختی اندر باشد:
چرخا چه خواهی از من عور برهنه پای
دهرا چه جویی از من زار شکسته بال.
؟
- امثال:
احوال دل شکسته بالان دانی. (یادداشت مؤلف)
شکسته حال
- شکسته حال
- بینوا و تهیدست و پریشان و تنگدست
شکسته حال
- شکسته حال
- پریشان حال، بدحال، بی نوا، تنگ دست، بدبخت
شکسته حال
- شکسته حال
- بینوا. تهیدست. پریشان. تنگدست. (ناظم الاطباء). محتاج. مفلوک. بیچاره. (آنندراج). حطیم. (منتهی الارب) :
پیمان شکن هرآینه گردد شکسته حال
ان العهود عند ملیک النهی ذِمَم.
حافظ
شکسته بالی
- شکسته بالی
- حالت و صفت شکسته بال. بال و پر شکسته داشتن. کنایه از فروتنی و ناتوانی و عجز نمودن. (از یادداشت مؤلف) :
مجنون ز سر شکسته بالی
در پای زن اوفتاد حالی.
نظامی.
رجوع به شکسته بال شود
شکسته زبان
- شکسته زبان
- آن که زبان نافصیح دارد، آن که لکنت زبان دارد
شکسته بند
- شکسته بند
- کسی که استخوانهای شکسته را میبندد و پیوندهای در رفته را جبیره میکند، استخوان بند
شکسته زبان
- شکسته زبان
- ویژگی کسی که زبانش هنگام حرف زدن می گیرد، الکن، گرفته زبان
