معنی روشن فکر روشن فکر دانا، باهوش، آنکه متجدّدانه و بر پایۀ تعقّل فکر می کند تصویر روشن فکر فرهنگ فارسی عمید
روشن فکر روشن فکر آنکه دارای اندیشه ای روشن است، کسی که در امور با نظر باز و متجددانه نگرد فرهنگ لغت هوشیار
روشن فکر روشن فکر آنکه دارای اندیشۀ روشن است. (فرهنگ فارسی معین) ، کسی که در امور با نظر باز و متجددانه نگرد. (فرهنگ فارسی معین). نوگرای. تجددپرست. تجددگرای. آنکه اعتقاد به رواج آیین و افکار نو و منسوخ شدن آیین کهن دارد لغت نامه دهخدا
روشن فکری روشن فکری عمل و حالت روشن فکر. (فرهنگ فارسی معین). صفت روشن فکر. تجددخواهی. نوگرایی. و رجوع به روشن فکر شود لغت نامه دهخدا
