در مقام توبه و استغفار گفته می شود مثلاً خدایا مراببخش، استغفرالله!، در هنگام نفی و انکار گفته می شود، هرگز، خدا نکند، برای مثال من رند و عاشق وآنگاه توبه / استغفراللّه استغفراللّه (حافظ - ۸۳۶)
به آمرزش خدا (جمله فعلی مرکب از استغفر متکلم وحده از مضارع از مصدر استغفار الله) آمرزش میخواهم خدایرا از خدا آمرزش می طلبم. توضیح گاه در مورد انکار و نفی استعمال شود: (ازدست زاهد کردیم توبه و زفعل عابد استغفرالله) (حافظ) و این معنی در خلال آن حلال زاده، استغفرالله... ... یا استغفر الله ربی و اتوب الیه 0 آمرزش میخواهم ازخدا (که) پروردگار من (است) و باز میگردم بسوی او
بخشایش می جویم از خدای: نگوید این چنین جز گبر گمراه ازین گفتارها استغفر اﷲ. ناصرخسرو. مگوی این کفر و ایمان تازه گردان بگوی استغفر اﷲ زین تمنا. خاقانی. سر دشمنان تو استغفر اﷲ که خود دشمنان ترا سر نباشد سخن بر سر دشمنت قطع کردم که مقطع از این شعر بهتر نباشد. ؟
