معنی اخترگرای

اخترگرای: منجم، ستاره شناس، ستاره شمر، کسی که کواکب را رصد می کند، برای مثال ستاره شمر مرد اختر گرای / چنین زد تو را ز اختر نیک رای (فردوسی - ۱/۱۸۰)

تصویری از اخترگرای — تصویر اخترگرای

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مرتبط با اخترگرای

اخترگرای

اخترگرای: اخترگر. منجم:
چه زو ایستاده چه رفته ز جای
بدیدی بچشم سر اخترگرای.
فردوسی.
ستاره شمر مرد اخترگرای
چنین زد ترا زاختر نیک رای.
فردوسی، اختزان طریق، گرفتن نزدیک ترین راه، اختزان ِ سِرّ، نگاه داشتن و پنهان کردن راز

لغت نامه دهخدا

اختر گرای

اختر گرای: اختر گر منجم

اختر گرای

فرهنگ لغت هوشیار

اخترماری

اخترماری: آسترولوژی، نجوم

اخترماری

فرهنگ واژه فارسی سره

اشتردرای

اشتردرای: زنگ بزرگ که بر گردن شتر می بندند، درای شتر، زنگ شتر

اشتردرای

فرهنگ فارسی عمید

اخترگذری

اخترگذری: زمان اندک، فرصت کم

اخترگذری

فرهنگ فارسی معین

اشترگرام

اشترگرام: قصبه ای نزدیک کابل بوده است که درکتب مختلف بچند صورت ذیل آمده است: ابرام. اسرام. اشترگرام. اشترکرام. رجوع به تاریخ شاهی ص 330 شود

لغت نامه دهخدا

اشتردرای

اشتردرای: زنگ شتر:
پیسی و ناسورکون و گربه پای
خایه غر داری تو چون اشتردرای.
رودکی

لغت نامه دهخدا

اخترگوئی

اخترگوئی: کهانت. (زوزنی).
- اخترگوئی کردن، تَکهﱡن. (زوزنی). کهانه. (دهار). فال گوئی کردن

لغت نامه دهخدا

رخت گرای

رخت گرای: راهی. عازم. کوچ کننده. سفرکننده:
گشت از آن تخت نیز رخت گرای
رفرف و سدره هر دو ماند بجای.
نظامی

لغت نامه دهخدا