معنی لبنگ
- لبنگ
- موریانه، نوعی حشره با آرواره های قوی که به صورت اجتماعی زندگی کرده و از چوب تغذیه می کند
چوب خوٰارک، تافشک، رشمیز، رونجو، ریونجو، دیوک، ارضه
واژههای مرتبط با لبنگ
لبنگ
- لبنگ
- دیوچه دیوک ارضه: شیاطین گفتند این کار ارضه است یعنی لبنگ
لبنگ
- لبنگ
- کرمی باشد که آن رادیوک خوانند و به عربی اَرَضه گویند. (برهان). کرم چوبخوار که به عربی اَرضَه گویند. (آنندراج). موریانه: شیاطین گفتند این کار ارضه است یعنی لبنگ. (تفسیرابی الفتوح ج 4 ص 162) ، بید. پت: مراد آن است که در میوه کرم آفریند و در جامه لبنگ. (تفسیر ابی الفتوح ج 3 ص 258)
دبنگ
- دبنگ
- احمق کودن
تبنگ
- تبنگ
- طبق چوبی بقالان و میوه فروشان
لبنی
- لبنی
- مربوط به لبن، شیری مثلاً فرآورده های لبنی
لبنی
- لبنی
- درختی که شیره ای مانند عسل از آن تراوش کند
تبنگ
- تبنگ
- طبق چوبی که در آن میوه یا چیز دیگر بریزند، در موسیقی تنبک
قلبنگ
- قلبنگ
- گونه ای از چوب خوشبوی غلبنگ ک
لبنی
- لبنی
- درخت بناست (کندر) لبنی در فارسی: شیری جیوی منسوب به لبن شیری. کندر. توضیح در برهان لبنی بر وزن مدنی آمده و صحیح نیست