معنی گلوله
- گلوله
- هر چیز گرد و به هم پیچیده مثلاً گلولۀ نخ، گلولۀ پنبه، در امور نظامی جسم مخروطی شکل فلزی که با سلاح گرم شلیک می شود
واژههای مرتبط با گلوله
گلوله
- گلوله
- ساچمه
گلوله
- گلوله
- مهره، پاره ای از سرب یا دیگر فلز گرد کرده که در سلاح های گرم بکار برند
گلوله
- گلوله
- هرچیز گرد و گلوله مانند، فشنگ، جسمی ساخته شده از سرب که برای تیراندازی در سلاح های گرم به کار می رود
گلوله
- گلوله
- غلوله. قیاس شود با هندی باستان گلاو (عدل، لنگه) ، کردی گلور، گولوک (گلوله) ، ایضاً کردی، کلول (لوله، غلطیدن، سقوط سخت) و ایضاً کردی، گولوله. (از حاشیۀ برهان قاطع چ معین). غلوله که گروهۀ ریسمان و غیره باشد. (برهان) (آنندراج). مهره. بندقه. پاره ای از سرب یا دیگر فلز گردکرده که در سلاحهای ناری به کار برند. زواله. غالوک
گلوله
- گلوله
- گرد، توپ، تیر، فشنگ، مچاله
گلگله
- گلگله
- از شخصیتهای شاهنامه، نام دلاوری تورانی از فرزندان تور و جزو سپاهیان افراسیاب تورانی
گلاله
- گلاله
- دسته گل، کاکل مجعد، موی پیچیده
ولوله
- ولوله
- سر و صدای بسیار، شلوغی، فتنه، آشوب مثلاً در شهر ولوله ای به پا شده بود، بحث و سخن پیرامون چیزی، شایعه، ترس و وحشت
گلاله
- گلاله
- کُلالِه، کاکل، در علم زیست شناسی قسمت بالای مادگی گل، برجستگی یا رشته های بالای مادگی گیاه
