معنی عطاس
- عطاس
- عطسه کردن، خارج کردن هوا از بینی و دهان با شدت و صدا، اشنوسه کردن، عطسه زدن، خفیدن،
دمیدن صبح
واژههای مرتبط با عطاس
عطاس
- عطاس
- شنوسه (عطسه)، بامداد، شنوسه زدن، دمیدن بامداد شنوسه انگیز
عطاس
- عطاس
- احمد بن حسن عطاس. از بزرگان علویان در حضرموت. به سال 1257 هجری قمری در شهر حریضه متولد شد واز کودکی نابینا بود. و به سال 1334 هجری قمری درگذشت. او راست: وصایا، و اجازات و رساله ای در قبایل حضرموت. (از الاعلام زرکلی از تاریخ الشعراء الحضرمیین)
عطاس
- عطاس
- عطسه دهنده. (منتهی الارب) (آنندراج)
عطاس
- عطاس
- عطسه دادن. (از منتهی الارب) (المصادر زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). عطسه آمدن کسی را. (از اقرب الموارد) ، دمیدن صبح. (منتهی الارب). دمیدن و روشن شدن صبح. (از اقرب الموارد) ، مردن. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). عَطس. رجوع به عَطس شود
عکاس
- عکاس
- فرتورگر
عباس
- عباس
- شیر بیشه، نام پسر عبدالمطلب عموی پیامبر (ص)، لقب برادر امام حسین علمدار شجاع صحرای کربلا
پطاس
- پطاس
- گل چاه
عطاف
- عطاف
- ردا، ازار، چادر، شمشیر
عباس
- عباس
- شیر بیشه
عَبوس، ترش رو، بداخم، اخمو
