معنی هستی بخش - فرهنگ فارسی عمید
معنی هستی بخش
- هستی بخش
- هستی بخشنده، به وجودآورنده، موجود کننده، پدیدآورنده، برای مثال ذات نایافته از هستی بخش / چون تواند که شود «هستی بخش» (جامی۱ - ۵۸۱)
تصویر هستی بخش
فرهنگ فارسی عمید
واژههای مرتبط با هستی بخش
هستی بخش
- هستی بخش
- زندگی بخش. آنکه به دیگری آثار هستی دهد:
ذات نایافته ازهستی، بخش
کی تواند که شود هستی بخش ؟
جامی
لغت نامه دهخدا
تسلی بخش
- تسلی بخش
- انده گسار و سود این نامه هر کسی را هست و رامش جهان است وانده گسار اندهگنان است و چاره درماندگان تسلی بخشنده آرام بخش
فرهنگ لغت هوشیار
تسلی بخش
- تسلی بخش
- تسلی دهنده. آرام کننده. آرامش دهنده. مسکن. تسکین بخشنده. و رجوع به تسلی و ترکیبات آن شود
لغت نامه دهخدا
