معنی مناهل
- مناهل
- منهل ها، جاهای آب خوردن در راه، چشمه هایی که مردم از آن آب بخورند، جمع واژۀ منهل
واژههای مرتبط با مناهل
مناهل
- مناهل
- جمع منهل، باز داشته ها ناشایست ها جمع منهل آبخور ها آبشخور ها
مناهل
- مناهل
- جَمعِ واژۀ مَنهَل. (دهار) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). جمع منهل که به معنی چشمه باشد. (غیاث) (آنندراج). آبشخورها. سرچشمه ها: اگر چه آن چشمۀ مکارم را مناهل آنجاست... (منشآت خاقانی چ محمد روشن ص 346). در رزادیق و رساتیق می گشت و مشارع و مناهل می نوشت. (سندبادنامه ص 304). ذوابل صعاد از مناهل اکباد سیراب می کردند. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 266). مانند تگرگ از مناهل غمام روان. (جهانگشای جوینی). رجوع به منهل شود
منازل
- منازل
- خانه ها
مساهل
- مساهل
- سهل انگار، آسان گیر
متاهل
- متاهل
- ویژگی کسی که ازدواج کرده است، دارای همسر
مناخل
- مناخل
- منخل ها، غربال ها، پرویزن ها، جمعِ واژۀ منخل
مناهج
- مناهج
- منهج ها، راههای راست، راههای آشکار، راههای پیدا و گشاده، جمعِ واژۀ منهج
مناهی
- مناهی
- مَنهیّ ها، کارهایی که در شرع از آن نهی شده، نهی شده ها، جمعِ واژۀ مَنهیّ
متاهل
- متاهل
- دارایزن و فرزند یالمند زندار کسی که دارای اهل بیت و عیال است آنکه زن و فرزند دارد: متاهل دو پای خود در بست سر خود را بدست خود بشکست. (حدیقه) جمع متاهلین