عدت عدت عِدّه. شمار. (آنندراج) ، ایام طلاق زنان که در آن مدت شوهر نکنند. برای مطلقه سه حیض یا سه ماه و برای بیوه چهار ماه و ده روز وعدت زنان حامله وضع حمل است. (آنندراج) : چون مدت عدت بسرآمد عقد نکاحش بستند. (گلستان). رجوع به عده شود لغت نامه دهخدا
دعت دعت تن آسایی، رامش، خویشتنداری سکینه راحت خفض عیش، سکون نفس در وقت حرکت شهوت و مالک زمام خویش بودن (اخلاق ناصری 77) فرهنگ لغت هوشیار
