رو گرداندن. گذاشتن و ترک کردن. (ناظم الاطباء). اعراض کردن. (آنندراج) (مجموعۀ مترادفات ص 44). روی گردانیدن. اعراض. لُهیان. (یادداشت بخط مؤلف) : ذأر، رو گردانیدن از چیزی. (منتهی الارب). فجر، فجوره، فجره، رو گردانیدن از حق. (منتهی الارب). و رجوع به رو گرداندن و روگردانی و روی گرداندن شود
روگردان شدن. روی گردانیدن. اعراض کردن. پشت کردن: سفله گو روی مگردان که اگر قارون است کس ازو چشم ندارد کرم نامعهود. سعدی. گر بندۀ خود خوانی رفتیم به سلطانی ور روی بگردانی رفتیم به مسکینی. سعدی. یک روی زمین دشمن گر روی به من آرند از روی تو بیزارم گر روی بگردانم. سعدی. - روی گرداندن از کسی یا چیزی، اعراض کردن از آن. روی برگردانیدن. پشت کردن. (فرهنگ فارسی معین) : به گردوی گویید خونم ازوی بخواه و مگردان از این کار روی. فردوسی. ای دوست مرا دید همی نتوانی بیهوده چرا روی ز من گردانی. فرخی. کاین سفله جهان به گرد آن گردد کاو روی ز روی او بگرداند. ناصرخسرو. عاشق از تیر اجل روی نگرداند و من کی بترسم که بدوزم نظر از روی تو من. سعدی. طالب آنست که از شیر نگرداند روی تانباید که به شمشیر بگردد رایت. سعدی
رو گردانیدن. روگردان شدن. ترک کردن چیزی را. (از یادداشت بخط مؤلف). روی برتافتن. برگشتن: گر من از سنگ ملامت رو بگردانم زنم جان سپر کردند مردان ناوک دلدوز را. سعدی. گرتو از من عنان بگردانی من به شمشیر رو نگرادنم. سعدی. دوستان هرگز نگردانند رو از جور دوست من معاذاﷲ قیاس دوست با دشمن کنم. سعدی. و رجوع به رو گردانیدن و روی گردان شود