معنی رختکن
- رختکن
- جایی در حمام، ورزشگاه و مانند آن برای عوض کردن لباس
واژههای مرتبط با رختکن
رخت کن
- رخت کن
- اطاقی که درآن لباس خود را بیرون آورند و به رخت آویز آویزان کنند
رخت کن
- رخت کن
- اتاقی که در آن لباس از تن درآورند و در جارختی گذارند، جایی از گرمابه که در آن لباس ها را از تن درآورند
رخ کن
- رخ کن
- دهی از دهستان چناران بخش حومه شهرستان مشهد. سکنۀ آن 86 تن. آب آن از چشمه. محصول عمده آن غلات و بنشن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
رخ کن
- رخ کن
- رخت کن حمام
رختن
- رختن
- مخفف ریختن
رختن
- رختن
- مخفف ریختن:
از دهان تو همی آید غساک
پیر گشتی موی رختت از هباک.
طیان.
و رجوع به ریختن شود