به اقرار آوردن کسی را بی هدهده و سیاست، مثلاً دزدی باشد و اورا بلطائف الحیل بسخن پیچانده به اقرار آرند. (از آنندراج). به اقرار آوردن و به حیله و تدبیر از کسی اقرار گرفتن. (از ناظم الاطباء). از زبان کسی به حیله وفریب نهانی های او را کشف کردن. (از یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به مادۀ قبل و بعد شود، در بهار عجم و آنندراج این کلمه ’معروف’ معنی شده و بیت زیر از حافظ شاهد آن آمده است که ظاهراً باید ’دامن کفن زیر پای خاک کشیدن’ را ترکیبی بشمار آوردو آن را مردن و یا بگور رفتن معنی کرد: تا دامن کفن نکشم زیر پای خاک باور مکن که دست زدامن بدارمت. حافظ
