زاویه ای است که 90 درجه باشد در صورتی که محیط کره را بسیصد و شصت درجه تقسیم کنند و بعبارت دیگر چون بر خط راست مفروش یعنی خط افقی، خطی قائم کنند پس سطحۀ میان ضلعین زاویۀ قائمه خواهد بود. (ناظم الاطباء). بیرونی آرد: چون خطی راست بر خطی اوفتد مانند زبانۀ ترازو بر عمودش و آن دوزاویه کزین سوی و زان سوی خطاند مر یکدیگر را راست باشند. هر یکی را قائمه خوانند و آن خط را عمود خوانند. (التفهیم ص 8). در کشاف اصطلاحات الفنون آمده: اگر در صورت امتداد یک ضلع زاویه، زاویۀ دیگری مساوی زاویۀ نخستین پدید آید، این دو زاویه را قائمه خوانند، زیرا یکی از آن دو قائم بر دیگری است. و زاویۀ قائمه را زاویۀ محدوده نیز خوانند زیرا دارای اندازۀ ثابت و اختلاف ناپذیر است. و آن را زاویۀ معموده نیز گویند، زیرا هر یک از دو ضلع آن عمود بر ضلع دیگراست. (از کشاف اصطلاحات الفنون ج 1 ص 624). و رجوع به آنندراج و شرح تذکرۀ خفری باب اول فصل اول شود
از مواضع مشهور به برکت جامع عتیق مصر است و بطوری که گفته میشود منسوب به فاطمه دختر عفان است که بر طبق وصیت پدرش در جامع عتیق منزوی گردید و در این زاویه بسر برد. (از خطط مقریزی ج 4 ص 20). رجوع به زاویه شود
