معنی ره پیما
- ره پیما
- راه پیما، آنکه به راهی می رود، رونده، مسافر، تندرو، اسب یا استر تندرو
واژههای مرتبط با ره پیما
ره پیما
- ره پیما
- مسافر و سیاح، راهرو، راهپیمای
ره پیما
- ره پیما
- راه پیمای. راهرو. روندۀ طریق، مسافر و سیاح. (ناظم الاطباء) ، اندازه گیرندۀ راه. (ناظم الاطباء). رجوع به راه پیما و راه پیمای شود
راه پیما
- راه پیما
- آنکه به راهی می رود، رونده، مسافر، تندرو، کنایه از اسب یا استر تندرو
راه پیما
- راه پیما
- راه پیماینده، راه رونده، مسافر، تندرو، سریع السیر، جمع راه پیمایان
راه پیما
- راه پیما
- راه پیمای. مخفف راه پیماینده. مسافر. (ناظم الاطباء). رهرو:
پایکوبان میشود زآوازۀ طبل رحیل
خویش را پیش از سفر چون راه پیماجمع کرد.
صائب تبریزی (از بهار عجم).
و رجوع به راه پیمای شود
مه سیما
- مه سیما
- آنکه صورتی چون ماه دارد، ماه سیما، مه (فارسی) + سیما (عربی)
آب پیما
- آب پیما
- قایق روی آب رو
شب پیما
- شب پیما
- کسیکه در شب راه پیمائی کند
شب پیما
- شب پیما
- کسی که در شب راه می رود، آنکه شب را در بی خوابی و بی قراری می گذراند، شب زنده دار
