معنی حنبلی
- حنبلی
- یکی از چهار مذهب اهل سنت که اساس آن اجتناب از قیاس، تاویل و بدعت است، این مذهب با استیلای طایفۀ وهابی به صورتی تازه در حجاز رواج یافت، هر یک از پیروان این مذهب
واژههای مرتبط با حنبلی
حنبلی
- حنبلی
- منسوب بفرقه حنبلیه
حنبلی
- حنبلی
- منسوب به فرقه حنبلیه از فرق مهم اهل سنت
حنبلی
- حنبلی
- منسوب به حنبل. رجوع به حنبل شود، مذهب حنبلی. یکی از چهار مذهب اهل سنت منسوب به امام حنبل، احمد بن محمد بن حنبل. ج، حنابله، کسی که پیروی امام احمد بن محمد بن حنبل را کند. (ناظم الاطباء) :
حنبلی چون دید خشمت چشم او شد همچو سیم
اشعری چون دید رایت روی او شد همچو زر.
سنایی.
رجوع به حنبل شود
تنبلی
- تنبلی
- کیفیت و عمل تنبل. تن پروری بیکارگی کاهلی، اهمال مسامحه
تنبلی
- تنبلی
- تنبل بودن، بیکارگی و تن پروری
منبلی
- منبلی
- کاهلی بیکاری. بی اعتقادی انکار: (بدرگی و منبلی و حرص و آز چون کنی پنهان به شید ای مکر ساز،) (مثنوی. نیک. 39: 3)
منبلی
- منبلی
- بی اعتقادی،
برای مِثال بدرگی و منبلی و حرص و آز / چون کنی پنهان به شَید ای مکرساز (مولوی - ۳۶۱)
تنبلی
- تنبلی
- Laziness, Idleness, Indolence, Slothfulness
تنبلی
- تنبلی
- праздность , леность , лень , ленивость
