معنی پی بریدن
- پی بریدن
- کنایه از متوقف کردن
کنایه از سرپیچی کردن
بریدن رگ و پی پای انسان یا اسب و استر یا شتر با شمشیر، پی زدن، پی کردن، پی برکشیدن، پی برگسلیدن
واژههای مرتبط با پی بریدن
پی بریدن
- پی بریدن
- گوشت پاشنه مرکبی رابریدن برای منع راه رفتن قطع کردن عصب یاوتر عرقوب ستور پی کردن عقر: ملک فرمود تا خنجر کشیدند تکاور مرکبش را پی بریدند. (خسرو شیرین) یا پی بریدن از جایی. از آنجا رفتن ترک آن محل گفتن: ببرم پی از خاک جادوستان شوم با پسر سوی هندوستان. (فردوسی)
پی بریدن
- پی بریدن
- عقر. پی زدن. پی کردن. گوشت پاشنه بریدن برای منع در رسیدن و راه رفتن. (آنندراج). قطع کردن عصب یا وَترِعرقوب ستور:
ملک فرمود تا خنجر کشیدند
تکاور مر کبش را پی بریدند.
نظامی.
- پی بریدن از جائی، از آنجا رفتن. ترک آنجا گفتن:
ببرم پی از خاک جادوستان
شوم با پسر سوی هندوستان.
فردوسی
پی بریده
- پی بریده
- آنکه پی او قطع شده ظنکه وتر عرقوب او بردیده شده پی کرده پی زده
پی بریده
- پی بریده
- آنکه رگ وپی پایش بریده شده، پی برکشیده، پی کرده
پی بریده
- پی بریده
- آنکه پی او بریده است. آنکه وتر عرقوب او قطع شده است. پی کرده. پی زده
پی بردن
- پی بردن
- ادراک، درک کردن
پی بردن
- پی بردن
- واقف گشتن، آگاه شدن، اطلاع یافتن، راه بردن
پی بردن
- پی بردن
- نشان و اثر چیزی را یافتن و آگاه شدن به آن، درک کردن، دریافتن، فهمیدن،
برای مِثال در بیابان هوا گم شدن آخر تا چند / ره بپرسیم مگر پی به مهمات بریم (حافظ - ۷۴۸) ، چنان کرد آفرینش را به آغاز / که پی بردن نداند کس بدان راز(نظامی۲ - ۱۰۰)
پی بردن
- پی بردن
- آگاه گشتن، اطلاع یافتن
