معرب افشره. آن را از گیاه آب داری می گیرند. گیاه را می کوبند و عصیر آنرا بدون آنکه بجوشانند در آفتاب قرار میدهند تا بصورت رب درآید. (از بحرالجواهر از یادداشت مؤلف). و رجوع به افشره، و ابن بیطار شود
هرچیز که آن را افشرده باشند و بعربی عصاره گویند. (برهان). شیرۀهر چیز که افشرده باشند و بعربی عصاره گویند. (فرهنگ مجمعالفرس). فشرده شده که در عربی عصاره گویند. (فرهنگ شعوری). عصاره. (تفلیسی). عصیر و عصارۀ مایعی که بواسطۀ عصر و فشار از میوه جات و نباتات گیرند. (ناظم الاطباء). فشرده. چیز فشرده مانند آبلیمو. آب که بفشردن از میوه گیرند. آبی که از فشردن یا کوفتن میوه ها حاصل کنند. افشرج. (یادداشت مؤلف) : افشرۀ خون دل از چشم او ریخته پالاون مژگان فرو. بوشعیب (از مجمعالفرس). اندر همه انواع خناق نخست غرغره بچیزی کنند که اندر وی قبضی باشد. خون را بازنشاند چون شراب خرتو و افشرۀ جوز و آب عنب الثعلب و جز آن. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). قانون غرغره کردن آن است که چیزهای قابض را چون افشرۀ پوست جوز تر با شرابی لطیف بیامیزند. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). از بهر آنکه اندر قنطوریون و اندر عصارۀ او یعنی افشرۀ او این قوتها و این منفعتها از او بحاصل آید. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). - افشرۀ انگور، عصیر. (یادداشت مؤلف).
