معنی بره بند
- بره بند
- کسی که گوسفند یا قوچ جنگی بر آخور ببندد و پروار کند، کنایه از کسی که در کاری زبردستی و مهارت دارد، ماهر، زبردست،
برای مثال چو گرگت دراند گزند سخن / نباشی اگر بره بند سخن (ظهوری - لغتنامه - بره بند)
واژههای مرتبط با بره بند
بره بند
- بره بند
- کسی که گوسفند و قوچ جنگی را در آخور بندد و او را پروار کند، زبردست ماهر
بره بند
- بره بند
- آن که یا آنچه بره را بندد.
باره بند
- باره بند
- جایی که در آن اسب را بندند طویله اصطبل
گره بند
- گره بند
- آنکه گره ببندد، تکمه،
برای مِثال نقاب گل کشید و زلف سنبل / گره بند قبای غنچه وا کرد (حافظ - ۲۶۸)
باره بند
- باره بند
- جایی که در آن چهارپایان، به اسب را می بستند، اسطبل، طویله
گره بند
- گره بند
- آنکه گره ایجاد کند، آنکه مشکلی در امری پدید آرد مقابل گره گشا، تکمه دگمه گره: نقاب گل کشید و زلف سنبل گره بند قبال غنچه وا کرد. (حافظ)، کمر بند شلوار
باره بند
- باره بند
- طویله، اصطبل
بره بندی
- بره بندی
- شغل و عمل بره بند:
بسی سال طبل لوندی زدی
صلا از پی بره بندی زدی.
؟ (از آنندراج ذیل بره بند).
و رجوع به بره بند شود
باره بند
- باره بند
- جایی که اسب بندند و در عرف این زمان اصطبل و طویله راگویند و باربند مخفف بهاره بند نیز آمده. (انجمن آرا) (آنندراج). طویله و جای بستن اسب چه باره بمعنی اسب هم هست اکنون در تکلم باربند گویند. (فرهنگ نظام). رجوع به باربند شود. مخفف بهاره بند. (انجمن آرا)