نعت مفعولی از اوباشتن. (یادداشت مؤلف). بلعکرده: سراسر شکم هستش انباشته ز بس گونه گون هرکس اوباشته. (گرشاسب نامه). بسی گوهر و زر بد اوباشته همه سینه اش عنبرافراشته. (گرشاسب نامه). رجوع به اوباشتن شود
پرکرده و ممتلی. (ناظم الاطباء). مملو. (شعوری ج 1 ورق 123 الف). آکنده. انبارده. ممتلی. مشحون. مآن. غاص. (یادداشت مؤلف) : یکی گنبدی دید افراشته ز دینار سرتاسر انباشته. فردوسی. و در میان شهر آنجا کی مثلاً نقطۀ پرگار باشد دکه ای انباشته برآورده است. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 138). رکیّه مِدفان، چاه انباشته. (منتهی الأرب، ذیل د ف ن).
