معنی مستملح

فرهنگ لغت هوشیار

مستملح: نعت فاعلی از استملاح. ملیح شمرنده کسی را. (از منتهی الارب). ملیح شمارنده یا ملیح یابنده کسی را یاچیزی را. (از اقرب الموارد). رجوع به استملاح شود

لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ لغت هوشیار

مستملک: آنچه مالک شده باشند، ملک ویس ویسخواه زمین یا چیزی که بملکیت درآمده متصرف. بملکیت خواهنده زمین یاچیزی را متصرف

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی معین

مستفلح: نعت فاعلی از استفلاح. فائز و ظافرو پیروز. (از اقرب الموارد). رجوع به استفلاح شود

لغت نامه دهخدا

مستمیح: نعت فاعلی از استماحه. عطا و بخشش خواهنده. (از اقرب الموارد) ، شفاعت خواهنده. (از اقرب الموارد). رجوع به استماحه شود

لغت نامه دهخدا

واژه‌های مرتبط با مستملح