معنی مردم آمیز

مردم آمیز: آنکه با مردم آمیزش کند بسیار معاشرت: چون بریش آمدو بلعنت شد (امرد) مردم آمیز و مهر جوی بود. (گلستان)

فرهنگ لغت هوشیار

مردم آمیز: خلیق متواضع. (آنندراج). مردم جوش. که با خلایق بجوشد و خوشرفتاری و معاشرت کند. مقابل مردم گریز:
چون به ریش آمد و به لعنت شد
مردم آمیز و صلح جوی بود.
سعدی

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

مردم آمیزی: معاشرت بسیار با مردم. خلیق و خوشرفتاری و معاشرتی بودن. عمل و صفت مردم آمیز

لغت نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ لغت هوشیار

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دردی آمیز: آمیخته به دردی. ناصاف. ناخالص:
مجوی عیش خوش از دور باژگون سپهر
که صاف این سر خم جمله دردی آمیز است.
حافظ

لغت نامه دهخدا

مرهم آمیزی: مرهم نهی. ترتیب دادن مرهم:
تیغ از آنسو به قهر خونریزی
رفق از آنسو به مرهم آمیزی.
نظامی

لغت نامه دهخدا

واژه‌های مرتبط با مردم آمیز