محابر محابر جَمعِ واژۀ محبره، سیاهی دان. دوات. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). جَمعِ واژۀ محبر. (آنندراج) : روزگار خودرا در مواظبت دفاتر و محابر و محاضر و منابر میگذاشت. (ترجمه تاریخ یمینی ص 447). رجوع به محبره شود. - اصحاب محابر، علماء. مفتیان. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). ، منشیان. اصحاب قلم لغت نامه دهخدا
محارب محارب جنگ کننده، جنگجو، جنگندهدر فقه کسی که علیه حکومت اسلامی به جنگ برخاسته که واجب القتل است فرهنگ فارسی عمید
مقابر مقابر مقبره ها، گورها، قَبرِستان ها، محل های دفن مردگان، جاهایی که مردگان را زیر خاک می کنند، سرزمینی که در آن گور بسیار باشد، گورِستان ها، جمعِ واژۀ مقبره فرهنگ فارسی عمید