معنی کندزبان

فرهنگ واژه فارسی سره

کندزبان: کسی که زبانش به هنگام سخن گفتن کند باشد. الکن. (فرهنگ فارسی معین) :
کسی که ژاژ دراید به درگهی نشود
که چرب گویان آنجا شوند کندزبان.
فرخی (دیوان ص 329)

لغت نامه دهخدا

تندزبان: کسی که خوب سخن بگوید و هنگام حرف زدن زبانش نگیرد، تیززبان، زبان آور، کسی که سخن درشت بگوید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ لغت هوشیار

لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

کم زبان: کم سخن، کسی که هر چه او را دستور دهند بجا آورد و در برابر آن عذر نیاورد: (همانا که عشقم بر این کار داشت چو من کم زبان عشق بسیار داشت)، (نظامی)

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ لغت هوشیار

واژه‌های مرتبط با کندزبان