معنی کمند انداز
- کمند انداز
- کسی که کمند به کار ببرد، اندازندۀ کمند، کمندافکن
واژههای مرتبط با کمند انداز
کمند انداز
- کمند انداز
- آنکه کمند را برای اسیر کردن دشمن یا صید حیوان بسوی او بیندازد کمند افکن
کمند اندازی
- کمند اندازی
- عمل کمند انداز: (صید مطلب نکند جز بکمند اندازی هر که قطع نظر از عالم اسباب کند) 0 (مخلص کاشی) کم نظیر 0 کم مانند کم مثل 0، بی مانند بی مثل
کمندانداز
- کمندانداز
- کمنداندازنده. آنکه کمند را برای اسیرکردن دشمن یا صید حیوان به سوی او بیندازد. کمندافکن. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به کمندافکن شود
کمنداندازی
- کمنداندازی
- کمند انداختن از دست و ترک دادن آن را. (آنندراج). عمل کمندانداز:
صید مطلب نکند جز به کمنداندازی
هر که قطع نظر از عالم اسباب کند.
مخلص کاشی (از آنندراج).
و رجوع به کمندانداز شود
بند انداز
- بند انداز
- زنی که با بند موی صورت زنان را در آورد سلمانی زن
منی انداز
- منی انداز
- اندازندۀ منی که آب مرد و زن باشد، دوراندازندۀ کبر و خودپسندی. روی برگرداننده از خودخواهی و عجب:
منی انداز باش چون مردان
گر نه ای زن، منی پذیر مباش.
سنائی