معنی عشوه گر
- عشوه گر
- دارای ناز و کرشمه، عشوه پرداز، عشوه زن، عشوه ساز
واژههای مرتبط با عشوه گر
عشوه گر
- عشوه گر
- کرشمه گر دلربا آن که عشوه به کار برد عشوه کار عشوه ساز
عشوه گر
- عشوه گر
- آنکه عشوه بکار برد. عشوه کار. عشوه ساز. (فرهنگ فارسی معین). شوخ چشم و دلفریب و دارای ناز و کرشمه. (ناظم الاطباء). زراق:
بالابلند عشوه گر نقش باز من
کوتاه کرد قصۀ زهد دراز من.
حافظ
عشوه گر
- عشوه گر
- افسونگر، طناز، عشوه ساز، عشوه کار، لوند
عشوه گری
- عشوه گری
- کرشمه گری دل ربایی عمل و حالت عشوه گر عشوه سازی عشوه کاری
عشوه گری
- عشوه گری
- عشوه کاری، دلربایی
عشوہ گر
- عشوہ گر
- دِل بَرانِه، شَب شُد
عشوه گری
- عشوه گری
- عمل و حالت عشوه گر. عشوه سازی. عشوه کاری. (فرهنگ فارسی معین). دلفریبی و شوخ چشمی. (ناظم الاطباء) :
یک زبان داری و صد عشوه گری
من و صدجان ز پی عشوه خری.
خاقانی.
- عشوه گری کردن، عشوه سازی کردن:
عشوه گری میکند لعل تو و طرفه آنک
عقل چو خاقانئی عشوه خری میکند.
خاقانی
عشوه خر
- عشوه خر
- خریدار عشوه. طالب عشوه. و رجوع به عشوه خریدن شود:
گر دهد خصم خواب خرگوشت
مصلحت را بخر که عشوه خر است.
انوری
عشوه گری
- عشوه گری
- افسونگری، دلال، دلبری، طنازی، غنج