معنی باران گیر
- باران گیر
- سایه بان و هرچه مانع ریختن باران بر سر مردم باشد
واژههای مرتبط با باران گیر
باران گیر
- باران گیر
- سایبانی که برای پناه بردن از باران سازند ساباط جلو عمارت
باران گیر
- باران گیر
- بمعنی سایبانی که برای پناه بردن از باران سازند، (آنندراج) (دِمزن)، ساباط جلو عمارت، (ناظم الاطباء)، رجوع به باران گریز شود
باران گریز
- باران گریز
- هر جائی که از باران به آنجا پناه برند
باران ریز
- باران ریز
- آبریز ناودان
دامان گیر
- دامان گیر
- ملتمس، متقاضی، دامنگیر
باران گریز
- باران گریز
- پناهگاه و هرجایی که از باران به آن پناه ببرند
باریک گیر
- باریک گیر
- سخت گیر. کسی که در کارها بسیار خرده گیرد: مرد (بوالحسن عراقی) دبیر سخت بدخو بود و باریک گیر. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 549). و چنان گفتند که زنان او را دارو دادند که زن مطربۀ مرغزی را بزنی کرده و مردی سخت بدخو بود و باریک گیر. (ایضاً ص 549) ، بمعنی تمییز کردن و تفرقه نمودن میان دو چیز باشد. (برهان) (جهانگیری). تمییز و تفرقه. (غیاث) (جهانگیری) (دِمزن). بمعنی تفرقه کردن میان دو چیز. (انجمن آرا) (آنندراج). بمعنی تمییز و تفرقه در نسخۀ دیگر دیده نشده. (انجمن آرا). فرق کردن. (سروری). و در جهانگیری به معنی تمیز و تفرقه گفته چنانکه گذشت در نسخۀ دیگر دیده نشده. (رشیدی). فرق و تمیز. (شعوری ج 1 ورق 165). فرق کردن باشد چنانکه کمال الدین اسماعیل گفته است:
کسی که دست چپ از دست راست داند باز
به اختیار ز مقصود خود نماند باز.
(از انجمن آرا) (آنندراج) (معیار جمالی).
، بمعنی بازماندن وواماندن. بمعنی نارسیده هم هست. (برهان) (آنندراج) (دِمزن). واماندن و نارسیدن. (سروری) (شعوری ج 1 ورق 165).
باران گریز
- باران گریز
- چتر. سایه بان: آنچه از چوب و خشت مثل سایبان سازند. بهندی چهجه گویند، از شرح قران السعدین. (غیاث) (آنندراج). عاله. (منتهی الارب). و در المنجد ذیل عاله آمده است: شبه الخیمه یسویها الرجل من الشجر للاستتار من المطر. (المنجد). و صاحب منتهی الارب آرد: و آن خانه از چوب و شاخ درخت کرده است که گاه باران بدان پناه گیرند: عوّل علیه،... باران گریز ساختن. (منتهی الارب). و مؤلف منتهی الارب ذیل وَلَجه آرد: سمج کوه که رَوَنده در باران و جز آن در آن درآید. سایۀ کنار دیوار و پشت بام که از باران بزیر آن پناه میبرند. (شعوری ج 1 ورق 165).
باران عید
- باران عید
- مرادف باران روز عید که گذشت. (آنندراج). رجوع به باران روز عید شود