کاسه و پیالۀ شرابخوری. (برهان) (هفت قلزم) (غیاث). پیالۀ شرابخوری و با لفظ ریختن و کشیدن و زدن و بر لب نهادن و بر کف داشتن مستعمل است. (آنندراج). پیاله و کاسه ای که با آن شراب بخورند. (ناظم الاطباء) : چنان روشن از می بلورین ایاغ کزو کوردیدی بشب چون چراغ. (گرشاسب نامه چ یغمایی ص 346). می زردبد در بلورین ایاغ چو در آب پاک از نمایش چراغ. اسدی. یکی چو باده پرستان صراحی اندر دست یکی چو ساقی مستان به کف گرفته ایاغ. حافظ. نگر بی پرده روی گل برافکن برقع ساقی ایاغ لاله بین برکف صلا زن باده خواران را. یغمای جندقی. ، به انگشت اشاره نمودن از پیش. (آنندراج) (منتهی الارب). مقابل ایماء که اشاره کردن از پس است تا پس ماند. (آنندراج) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، ناگوار شدن شیر بچه را، مأخوذ از وبا. (از منتهی الارب) (آنندراج). رجوع به ائباء شود
ترکی: خر، پیک، خر و کشتی، بیگار ستور بی مژد، سرانه خر، پیک چاپار پست، پیک چاپار پست، حقوق و عوارضی که برای پیکها یا چارپایان متعلق به پیکها میگرفتند (ایلخانان مغول تا قاجاریه) حیوان بارکش دارای یال کوتاه وگوشهای دراز، خر
