معنی معالم
- معالم
- معلم ها، نشانه ها، علامت ها، جمع واژۀ معلم
واژههای مرتبط با معالم
معالم
- معالم
- نشانها که به راه نهند
معالم
- معالم
- جَمعِ واژۀ مَعلَم. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). نشان ها که به راه نهند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : در ابطال معالم شرع... می کوشند. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 398). اثری از آثار معالم علم اگر امروز نشان می دهند جز بر سدۀ سیادت... او صورت پذیر نیست. (مرزبان نامه). و رجوع به معلم شود.
- معالم اعلام الصفات، معلم محل ظهور صفات است مانند معالم دین و معالم الطریق و اعضاء شریف انسانی را معالم گویند چون عین و سمع که معالم و اصول صفات به این محلها ظاهر می شود. (فرهنگ لغات و اصطلاحات عرفانی سجادی).
، عبارت است از عالم و جهان چه معالم جمع مِعلَم است که اسم آلت است به معنی علامت چون این جهان همه دلالت و علامتهاست بر صانع خود لذا جهان را معالم گفتند. (غیاث) (آنندراج) ، جَمعِ واژۀ مَعلَمَه. (ناظم الاطباء)
معالم
- معالم
- نشانه ها، علامت ها، راه نماها
تعالم
- تعالم
- با هم دانی با هم چیزی را دانستن
معامل
- معامل
- معامله کننده، خرید و فروش کننده
معالج
- معالج
- علاج کننده، درمان کننده، چاره کننده
معالی
- معالی
- بلندی ها، بزرگواری ها، خصلت های نیکو و ممتاز
مظالم
- مظالم
- مظلمه ها، ظلم و ستم ها
چیزهایی که به ظلم و ستم از کسی گرفته شده باشد، جمعِ واژۀ مظلمه
متالم
- متالم
- ویژگی کسی که از حادثه و پیشامدی افسرده و دردمند باشد، دردمند، دردناک
